Geopolitiek

Fossiele energie is oneerlijk verdeeld over de wereld. Het Midden-Oosten heeft bijvoorbeeld veel aardolie en aardgas, doordat daar miljoenen jaren geleden een ondiepe oceaan lag waar veel aardolie en aardgas kon ontstaan. Daardoor exporteren landen als Saoedi-Arabië, Irak en de Verenigde Arabische Emiraten veel olie en gas naar andere landen. Ook al zijn die landen het totaal niet eens met de manier waarop bijvoorbeeld Saoedi-Arabië met mensenrechten omgaat.

Door ontwikkelingen op het gebied van informatietechnologie en transport zijn landen en volken de laatste decennia steeds meer met elkaar verweven geraakt. Die mondialisering heeft grote voordelen. We eten bananen uit Peru, dragen mondkapjes uit China en koken op gas uit Rusland. Ieder land levert voor de laagste prijs de dingen waar het het best in is of het meest van heeft. Maar dat maakt landen ook afhankelijk van elkaar. Zo heeft de oorlog in Oekraïne grote invloed op het Nederlandse energiebeleid en de prijzen aan de benzinepomp en in onze supermarkt.

Veertig procent van het aardgas in Europa komt uit Rusland. De inkomsten daarvan kan Rusland goed gebruiken voor de oorlog. Liefst zou Europa daarom de gasimport staken, maar dat zou grote maatschappelijke gevolgen hebben. Andersom kan Rusland dreigen de gaskraan dicht te draaien, zodat wij in de kou kunnen komen te zitten. Mede door deze dreiging stijgt de gasprijs hard. Dat merken consumenten aan de gasrekening, maar ook bij dagelijkse boodschappen als kastomaten en paprika’s, die geproduceerd worden met behulp van Russisch gas. De afhankelijkheid van buitenlandse energiebronnen is een extra reden om de energietransitie te versnellen. Want duurzame energie halen we gelukkig steeds meer uit Nederland.